W średniowieczu stała tu Brama Sakwowa (element fortyfikacji) zamykając ulicę Sakwową. Nazwa pochodzi od cechu wytwórców sakiewek, którzy pracowali i sprzedawali w pobliżu bramy.  Mieli obowiązek bronić tej części murów wg średniowiecznych praw miejskich.

Bastion Sakwowy

Podczas oblężeń zaczęto używać armat. Trzeba było zatem dostosować miejskie fortyfikacje do  używanego uzbrojenia. Hans Schneider von Lindau fortyfikator, który unowocześniał mury obronne Gdańska i Elbląga i zmodyfikował to miejsce w 1757 r, zmieniając je w Bastion Sakwowy.

W podziemiach powstały kazamaty gdzie oprócz cel dla jeńców gromadzono zapasy broni i żywności. Dodano płaszcz ziemny i kontr-gardę, dzięki czemu bastion zaczął górować nad otoczeniem, ułatwiając obserwację i ostrzał atakujących.

Wzgórze Liebicha

Fotografie po otwarciu w czerwcu 2024 r.

Mimo fortyfikacji w 1807 r. Francuzi zdobyli Wrocław. Dowódca Hieronim Bonaparte (brat Napoleona) kazał rozebrać mury miejskie i posadzić wzdłuż fosy platany. Bastion stracił znaczenie militarne i jako Wzgórze Sakwowe stał się częścią miejskiej promenady.

Bracia Gustaw i Adolf Liebichowie budowniczy kolei żelaznej, bogaci właściciele trzech cukrowni na Klecinie we Wrocławiu, w 1849 roku zainwestowali w to miejsce. Wkrótce zmarł Gustaw i brat Adolf zbudował monument upamiętniający Gustawa nazwany Wzgórzem Leibnicha. Podarował miejsce mieszkańcom Wrocławia.

Powstały niedaleko opera, teatry, pałace, restauracje. Budowlę z atrium i fontanną na wzór rzymski ukończono w roku 1867. Wartość 70 000 talarów. Dla porównania budżet miasta Wrocław wynosił wtedy 30 000 talarów.

Fontanny miejskie, kurtyny wodne i pluskowiska, mimo że są atrakcyjnymi i funkcjonalnymi elementami przestrzeni publicznej, mogą stwarzać pewne zagrożenia, głównie związane z jakością wody i higieną. 

Zagrożenia

1. Rozwój mikroorganizmów:
   • W stojącej lub recyrkulowanej wodzie mogą rozwijać się bakterie, wirusy i grzyby, które stanowią zagrożenie dla zdrowia ludzi. Przykładem jest bakteria Legionella, która może powodować poważne infekcje dróg oddechowych.
2. Zanieczyszczenia biologiczne:
   • Woda w tych instalacjach może być zanieczyszczona przez liście, owady, ptasie odchody, a także przez użytkowników (np. pot, mocz).
3. Chemiczne zanieczyszczenia:
   • Woda może zawierać różne chemikalia pochodzące z otoczenia, takie jak pestycydy, nawozy czy substancje chemiczne stosowane w konserwacji fontann.
4. Osady i kamień:
   • Osady wapienne i żelazowe mogą zatykać dysze i przewody, zmniejszając efektywność instalacji oraz zwiększając ryzyko uszkodzeń.

Jakość wody w fontannach z powodu, że nie jest to kąpielisko, nie jest badana przez Sanepid. Nie należy wpadać w panikę, jednak mieć na uwadze, że mogą znajdować się tam bakterie i uważać by przypadkowo nie napić się wody oraz nie wkładać rąk z powodu ewentualnych problemów dermatologicznych. Pamiętajmy, że psy, koty i szczury kąpiące się w fontannie, mogą też być przyczyną skażenia bakteryjnego.

W razie pytań: grzegorz@actiw.pl tel. +48 71 321 86 91, +48 883 106 900