Czysta woda pitna. Zasoby wody na Ziemi pozostają na stałym poziomie dzięki cyklowi hydrologicznemu. Wielka Podziemna Rzeka pod Saharą.
Zasoby wody na Ziemi pozostają na stałym poziomie dzięki cyklowi hydrologicznemu, ale nie zawsze jest ona dostępna w formie nadającej się do spożycia lub łatwej do wydobycia.
Wody jest cały czas tyle samo, ważne jest aby odzysk wody był najefektywniejszy. Woda wróci do nas w postaci odparowanej w deszczu. Zbierzemy w zbiornikach, spadnie do rzek, stawów jezior etc. Przesiąknie przez glebę. Zostanie przefiltrowana do rzek, wód głębinowych. Na powrót będzie wykorzystana po badaniu i dodatkowej filtracji w wodociągach lub studniach prywatnych.
Woda pitna stanowi zaledwie ułamek procenta globalnych zasobów wody, dlatego tak ważne jest jej pozyskiwanie i uzdatnianie. Poniżej omówimy metody pozyskiwania i uzdatniania wody do picia.
Metody Pozyskiwania Wody
- Wody powierzchniowe
- Rzeki i jeziora: Są to naturalne źródła wody, które można wykorzystać do zaopatrzenia w wodę pitną po odpowiednim uzdatnieniu.
- Zbiorniki wodne: Budowa sztucznych zbiorników umożliwia gromadzenie wody deszczowej oraz magazynowanie wody w okresach suszy.
- Wody podziemne
- Studnie głębinowe: Pozyskiwanie wody z głębokich warstw wodonośnych, które są zwykle mniej narażone na zanieczyszczenia.
- Źródła: Naturalne wycieki wody podziemnej na powierzchnię, często używane w miejscach o odpowiednich warunkach geologicznych.
- Desalinizacja wody morskiej
- Odwrócona osmoza: Proces, w którym woda morska jest przepuszczana przez membrany usuwające sól i inne zanieczyszczenia.
- Destylacja: Odparowanie wody morskiej i kondensacja pary wodnej w celu uzyskania wody słodkiej.
Metody Uzdatniania Wody
- Filtracja
- Filtry mechaniczne: Usuwają większe cząstki i osady z wody.
- Filtry węglowe: Usuwają zanieczyszczenia organiczne i poprawiają smak oraz zapach wody.
- Koagulacja i flokulacja
- Dodawanie chemikaliów, które powodują zlepianie się cząsteczek zanieczyszczeń, ułatwiając ich usunięcie w procesie sedymentacji.
- Sedymentacja
- Usuwanie zawieszonych cząstek stałych poprzez pozwolenie im na osiadanie na dnie zbiornika.
- Dezynfekcja
- Chlor: Dodawanie chloru w celu zabicia bakterii, wirusów i innych patogenów.
- Ozon: Wykorzystanie ozonu jako środka dezynfekującego.
- Promieniowanie UV: Użycie promieniowania ultrafioletowego do niszczenia mikroorganizmów.
- Kwas podchlorawy HOCl
- Odwrócona osmoza
- Usuwanie rozpuszczonych soli i innych zanieczyszczeń przez przepuszczanie wody przez półprzepuszczalną membranę.
- Zmiękczanie wody
- Usuwanie jonów wapnia i magnezu, które powodują twardość wody, przy użyciu wymiany jonowej.
Innowacyjne Metody i Technologie
- Atmosferyczne generatory wody: Urządzenia wyciągające wodę z powietrza poprzez kondensację pary wodnej.
- Odzysk wody deszczowej: Zbieranie i uzdatnianie wody deszczowej do celów spożywczych i gospodarczych.
- Biotechnologia: Użycie organizmów biologicznych do usuwania zanieczyszczeń z wody.
Podsumowanie
Zarządzanie zasobami wody pitnej jest kluczowym wyzwaniem w obliczu rosnącej populacji i zmian klimatycznych. Pozyskiwanie i uzdatnianie wody wymaga zastosowania różnorodnych metod, które pozwolą na efektywne i bezpieczne dostarczanie wody pitnej do społeczeństw na całym świecie. Dzięki ciągłym innowacjom i postępowi technologicznemu możliwe jest sprostanie tym wyzwaniom i zapewnienie dostępu do czystej wody dla przyszłych pokoleń.
Sercem każdej Stacji Uzdatniania Wody SUW jest złoże filtracyjne.
Wielka Sztuczna Rzeka jest przykładem próby wykorzystania naturalnych zasobów wodnych głęboko pod ziemią.
Dostęp do wody w wielu miejscach na świecie jest sporym problemem. Ludzie są gotowi podejmować działania, aby zapewnić sobie podstawowy element do życia, nawet budując wielką sztuczną rzekę.
Odkrycie Złóż i Początek Pomysłu
Libia, pustynny kraj w północnej Afryce. W latach 50. XX wieku, podczas poszukiwań ropy naftowej, odkryto w rejonie Al-Kufrah duże zasoby wody. Podziemne warstwy wodonośne były nadzieją na rozwój rolnictwa. Planowano stworzyć na pustyni tereny rolnicze. Na początku lat 80. XX wieku pojawiła się idea transportowania wody do nadbrzeżnych miast. W 1979 roku miasto Bengazi straciło dostęp do słodkiej wody, co skłoniło Libię do wyboru między importem wody a wykorzystaniem zasobów odkrytych na Saharze.
Budowa Wielkiej Sztucznej Rzeki
Projekt rozpoczął się w 1984 roku. Muammar Kaddafi uroczyście zainaugurował budowę. Wywiercono setki studni na polach Tazirbu i Sarir i pobierano wodę z głębokości około 500 metrów. Uzyskaną wodę transportowano podziemnym rurociągiem na północ, do zbiornika Ajdābiya. W 1989 roku woda dotarła do zbiornika, skąd przesyłano ją na zachód (Surt) i północ (Bengazi).
Podczas pierwszego etapu użyto 250 000 rur o średnicy 4 m i długości 7 m, każda o wadze 80 ton. Powstało 1600 km podwójnego rurociągu, gotowego do transportu 2 mln m³ wody dziennie. Etap ten zakończono w 1991 roku, a uroczyste otwarcie miało miejsce w Bengazi.
Drugi etap, zaopatrzenie Trypolisu, zakończył w 1996, zwiększając wydajność systemu do 2,5 mln m³ wody dziennie. Trzeci etap, zakończony w 2009 roku, dodał 1200 km rurociągów, zwiększając dostawy do 3,68 mln m³ wody dziennie. Tobruk również został podłączony do systemu, co wymagało budowy kolejnego zbiornika i 500 km rurociągu.
Upadek Kaddafiego i Naloty NATO
W drugiej dekadzie XXI wieku Libię ogarnęła rewolucja, zabito Kaddafiego, a NATO zbombardowało fabrykę w Bredze, produkującą elementy do budowy rurociągów. Spowodowało to zatrucie rzeki zubożonym uranem. Libia musiała rozpocząć import wody, a prace nad nad sztuczną rzeką zostały przerwane.
Finansowanie i Skutki
Projekt kosztował Libię od 24 do 33 miliardów dolarów, finansowanych z dochodów ze sprzedaży ropy naftowej. Rolnicy korzystali z udogodnień, otrzymując za darmo ziemię, nasiona oraz sprzęt. Wielka Sztuczna Rzeka miała nawadniać 150 tys. hektarów nowych ziem na północy Libii, umożliwiając uprawę pszenicy, jęczmienia, owoców cytrusowych i warzyw.
Podsumowanie
Wielka Sztuczna Rzeka była ambitnym projektem, mającym na celu rozwiązanie problemu niedoboru wody w Libii. Choć zrealizowano znaczną część projektu, bombardowanie NATO zniszczyły i uniemożliwiły jego ukończenie. Woda, która miała odmienić losy libijskiego rolnictwa i społeczeństwa, przestała płynąć, a infrastruktura zaczęła niszczeć.
źródło i-rolnik.pl
W razie pytań: grzegorz@actiw.pl tel. +48 71 321 86 91, +48 883 106 900